سحابی چیست و چگونه بوجود می آید؟ — به زبان ساده – فرادرس
2 – ابر مانندی متشکل از گازهای بسیار رقیق و کم دما که در اثر نور ستارگان مجاور خود قابل رؤیت می شوند. سحابی گسیلشی یا نشری، که دارای خطوط گسیلشی هستند که از خود آنها تابیده میشود. Nebulae یا سحابی ها ابرهایی حجیمی از غبار، گاز هلیوم و هیدروژن، و پلاسم. ۲ – ابر مانندی متشکل از گازهای بسیار رقیق و کم دما که در اثر نور ستارگان مجاور خود قابل رؤیت می شوند.
تصویر نجومی روز: عبور یک دنباله دار از نزدیک زمین
- گرانش متقابل باعث ایجاد توده‌ای از مواد شده که به مرور زمان سنگین و سنگین‌تر میشود.
- در مرکز چنان بقایایی، پالسارها (ستاره‌های تپنده) شناسایی شده‌اند.
- عبدالرحمان صوفی، “ابری کوچک” در بخشی از آسمان شب که امروزه میدانیم محل قرارگیری کهکشان آندرومدا است، مشاهده نمود.
- این موج‌های ضربه‌ای مواد میان ستاره‌ای را آشفته می‌کنند و شاید فرایند فروریزش گرانشی را که سرانجام باعث تشکیل ستارگان در ابرهای میان ستاره‌ای میشود، آغاز می‌کنند.
- در کتاب صورالکواکب، نوشته شده در سال 964 میلادی، ستاره‌شناس ایرانی عبدالرحمان صوفی رازی اولین مشاهده از یک سحابی واقعی را انجام می دهد.
در 4 جولای سال 1054، ابرنواختری که سحابی خرچنگ را پدید آورد، برای ستاره‌شناسان روی زمین قابل مشاهده بود و مشاهداتی مکتوب از سوی منجمان چینی و عرب نیز یافت شده است. البته براساس نقل قول‌هایی، تمدن‌های دیگر موفق به مشاهده‌ی این ابرنواختر شده بودند، اما سند مکتوبی از این مشاهدات در دست نیست. موجهاي ضربه اي انفجار ابر نواختر با سرعت هزاران کيلومتر در ثانيه در محيط ميان ستاره‌اي سير مي‌کنند. اين موجهاي ضربه‌اي مواد ميان ستاره‌اي را آشفته مي‌کنند و شايد فرآيند فروريزش گرانشي را که سرانجام باعث تشکيل ستارگان در ابرهاي ميان ستاره‌اي مي‌شود، آغاز مي‌کنند.
دیدن سحابی ها به وسیله تلسکوپ
ذرات غبار نور خورشید را در جو شدیدا پراکنده می‌کنند و در مسیرهایی به جز سمت خورشید، ناظر آسمان عمدتا نور آبی پراکنده می‌بیند. شکارچی یا جبار بخشی از ابر بین‌ستاره‌ای بزرگ‌تری موسوم به مجموعه ابر مولکولی شکارچی است. در بازه‌ی شاخه عظیم مجانبی، ستاره بخشی از جرم خود را به‌صورت پوسته‌ی قرص پیرا-ستاره‌ای از گاز هیدروژن از دست میدهد.